မသိၿခင္းႏိွပ္စက္အပ္ေသာသူသည္ မေကာင္းမွဳကို ၿပဳတတ္၏။ ေမာဟဖံုးလြွမ္းအပ္ေသာ သူမိုက္သည္ မၿပဴသင့္ေသာ အမွဳကို ၿပဳ၏။ မၿပဳသင့္ေသာ အကုသိုလ္ကို ၿပဳ၍ ဆင္းရဲၿခင္းသို.ေရာက္၏။

**ၿပစ္မွားၿခင္း**

 ဘုရား၌ ၿပစ္မွားေသာ သူသည္ မ်ားစြာအက်ိဳးမဲ့ၿခင္းသို. ေရာက္၏။

 တရား၌ ၿပစ္မွားေသာ သူသည္ မ်ားစြာအက်ိဳးမဲ့ၿခင္းသို. ေရာက္၏။

 သံဃာ၌ ၿပစ္မွားေသာ သူသည္ မ်ားစြာအက်ိဳးမဲ့ၿခင္းသို. ေရာက္၏။

 မိဘ၌ ၿပစ္မွားေသာ သူသည္ မ်ားစြာအက်ိဳးမဲ့ၿခင္းသို. ေရာက္၏။

 ဆရာ၌ ၿပစ္မွားေသာ သူသည္ မ်ားစြာအက်ိဳးမဲ့ၿခင္းသို. ေရာက္၏။
    မၿပစ္မွားသင့္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို.၌ မၿပစ္မွားၿခင္းသည္ ၿမတ္၏။

  

**ခ်စ္ၿခင္း**

  ခ်စ္ၿခင္းသည္ ႏိွပ္စက္တတ္ေသာ သေဘာရိွ၏။ ခ်စ္ခင္ၿခင္းသည္ မထိုက္တန္ေသာ အရာ၌လည္း ၿဖစ္တတ္၏။ မထိုက္တန္ေသာ အရာ၌ စဲြလမ္းေသာ သူသည္ မေကာင္းမွဳကို ၿပဳ၏။ မေကာင္းမွဳကို ၿပဳေသာသူသည္ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲၿဖစ္ၿခင္းသို. ေရာက္၏။
   အဓမၼရာဂေၾကာင့္ ေသာကၿဖစ္ရ၏။ အဓမၼခ်စ္ၿခင္းကို ပယ္စြန္.ၿခင္းသည္ ၿမတ္၏။ ခ်စ္ၿခင္းေၾကာင့္လည္း
မေကာင္းမွဳကို မၿပဳရာ။ မေကာင္းမွဳကို မၿပဳၿခင္းသည္ ၿမတ္၏။ မေကာင္းမွဳကို မၿပဳၿခင္းေၾကာင့္ ေနာင္တ
တဖန္ပူပန္ၿခင္းသည္ မရိွ။